Gündoğdu’da mutlu bir Azerbaycanlı

Antalyanın Manavqat bölgesinin Gündoğdu şehirciği sanki Türkiyeden kopmuş tenha adadır. Daim kaynayan ölkede her gün baş veren insan dramlarının, trajedilerinin Gündoğduya etkisi yokdur.
Onun özüne mahsus sakit, rahat ritmi var.
Güvenliyi, sessizliyi, hoş tabiati ile bu şehircik aileye mahsus, sıcak, her tür rahatlığı olan ev ortamını hatırladır.
Gündoğduda yerli ahali azdır. Türkler bağçalı, düzen ile inşa edilmiş iki katlı sade, samimi evlerde yaşayır. Burda kitab dükanı, sinema yokdur.
Dar, temiz sokaklarını portağal, limon, hurma, palmiye ağacları, tür be tür dekorativ çiçekler bezeyir.
Şehercikde otellerin sayısı evlerden, turistlerin sayısı yerli ahaliden çokdur. Yıl boyu bura turistler gelir. Hüsusen Almanlar ve Ruslar. Akşam 11-den sonra şehercikde hayat durur, insanlar evlere çekilir. Hatta gündüz ve akşamüstü bile sokakta az adam göze deyir. Ara-sıra yalnız bisiklet süren, denize geden, koşan, gezen bir-iki turistden başqa.
Otel sahiblerinden biri dedi ki, Almanlarla Ruslar geçinemediyi üçün ayni otelde qalmamağa çalışırlar.
Mesela, Almanlar Rusların yemek medeniyyetinden şikayetlenir. Onları otelin kafesinde Rusların çok yemek alması, yememesi, zayi etmesi, sigareti tabakda söndürmesi gıcıklandırır.
Bu yüzden de Gündoğduda yalnız Ruslar üçün bir kaç otel fealiyyet gösterir.
Dükanlarda, marketlerde mahsulların üzerindeki kiymetler avroyla yazılıdır. Lira ve dollar da geçerlidir. Salonların, dükanların lövhaları Alman ve Rus dillerindedir. Satıcıların hemen hepsi onlara lazım olduğu kadar alman, rusca ve ingilisce bilir.
Manavgata göre burda mallar iki defa bahadır.
Gündoğdunun tabiati esrarengizdir. Oksigen o qadar boldur ki, kirli havaya alışmış biri gibi bu temizlikden başım döner.
Arazinin bir tarafi Ağdeniz, diger tarafi dağlar, ormanlıktır.
Ağdeniz bizim Hazar gibi pis kokmur, temizdir.
Turistler en çok deniz yüzünden burayı seçir. Denizin sahilinde turistlerin istirahati üçün her tür şerait yaradılıb: kafeler, parklar, ekzotik bitkiler, konsert salonu.
Refikimle Ağdenizin sahilinde omzumuzda çanta, elimizde fotoaparat fotoğraf çekdirende birden komplekse girdim. Umberto Ekonun Facebookda durmadan foto paylaşanlar haqındakı yazısından parçanı hatırladım: “Beyin yerine gözü işletmek medeni insanları da deyişdirdi. Bu insanlar katıldıkları meclisden bir kaç kare çekirler, amma neye şahid olduklarını anlamırlar. Ve tahmin etdiyim gibi, gördükleri her şeyin fotosunu çekerek dünyayı gezirlerse, bir gün evvel çekdiklerini sabah unutmağa mahkumdurlar”.
Doğrusu, men de sık-sık foto çekdirmeyi, obyektiv qarşısında poz vermeyi sevmirem. Fotoaparatın qarşısındakı an menim üçün işgence ve sahtecesine gülümsemek anıdır daha çok.
Amma bazen içimdeki potansiyel burjua kadın dile gelir.
Derhal etrafa bakdım, gördüm ki bizden başka kimin elinde fotoaparatı var? Turistler plajlarda ya koşar, ya da denizde yüzürdü.
Amma az sonra bir kaç ecnebinin de foto çekdiyini görüb rahatladık.
Ümumiyyetle ise turistlerin elinde mobil telefon, tablet görmedim. Hamısı mümkün kadar seyahetden zövk almağa çalışırdı.
Gündoğdu turistlerin hesabına yaşayır. Kışı sert keçmediyi üçün ışık, gaz az harcanır.
Antalyanın meşhur yemeklerinden yalnız fasulya piyazını dadabildim. Bu, Türk metbehinin başlıca salatlarından biridir. Esas malzemesi gurufasulyedir. Keza soğan, maydonoz, yumurta, zeytun, sumak, limon, sirke, duru yağ da elave edilir.
Satıcılar Azerbaycandan olduğumuzu bilende istisnasız olarak, qiymetlerde indirim edir, medeni davranırdılar. Deniz kabuğu ve hediyelik satan dükanlardan birinin sahibi delikanlı Azerbaycanlı idi. Hemvatan olduğumu bilende gayrı ciddi şakalar etmeye başladı. Refikimle heç bir şey demeyib, sakince orayı terk etdik. Düşündüm ki, Cem Yılmazı, Okan Bayülgeni, Beyazı, Ata Demireli, Gökhanı olmayan ölkenin sakininin banal espri yapması tamamile tabiidir.
Bununla özümüze teselli verib keyifimizi pozmadık….

Sevda Sultanova

http://kulis.az/news/10354 sayfasından bazı kelimeler Türkiye Türkçesine çevrilerek alınmıştır. Bülent Pakman. Ekim 2014. İzin alınmadan ve aktif link verilmeden alıntılanamaz.

Bülent Pakman kimdir?