Çocukların Ölüme Yakın Deneyimleriyle ilgilenenler arasında Kansas Üniversitesinden Stuart Twemblow ve Glen Gabbard ile Raymond Moody ve Melvin Morse bulunmaktadır.
Morse; bu konudaki ilk araştırma raporunu 1983’te yayımladı: Morse, incelediği bir olayı raporunda şöyle aktarır: “…söz konusu olay; suda boğulduktan sonra canlandırılan 7 yaşındaki bir çocukla ilgilidir. Çocuk ilk yardım ünitesine getirildiği zaman, tamamen kendinden geçmiş durumdaydı ve tekrar yaşama döndürülmesi için çok çalışıldı. Nihayet 3 günlük br tıbbi müdaheleden sonra, küçük yaramaz tamamen yaşama yeniden gözlerini açtı ve bir hafta kadar hastanede dinlendikten sonra tacurcu edildi. Bu olay dolayısıyla çocuğun sinir sisteminde hiç bir araz ortaya çıkmamıştı ve çok geçmeden okuluna da gitmeye başladı.”
Çocuğun normal ötesi bir deneyimden geçtiğinin ilk belirtisini Dr. Morse, olaydan iki hafta sonra yaptığı muayenede fark etti. Çünkü, o muayenede çocuk Göksel Baba ile konuştuğunu anımsadığını söylüyordu. Fakat daha sonraki görüşmelerde daha ince ayrıntılar da ortaya çıktı. Sonunda, bunun tipik bir Ölüme Yakın Deneyim olduğu anlaşıldı. Şöyle ki; küçük kız havuzda olduğunu anımsıyordu. “Ölmüştüm.” dedi. “Sonra bir tüneldeydim; karanlıktı ve korkmuştum. Orada yürüyordum.” diyerek konuştu. Çocuk bundan sonra ‘Elisabeth’ adında bir hanımın, yanında aniden belirdiğini ve o anda tünelin aydınlandığını, onunla birlikte ‘Cennet’ e doğru yürüdüklerini anımsadığını ifade etmiştir.
Ayrıca, bu yürüyüşün eğlenceli olduğunu, bunun da; çok parlak renklerden dolayı güzel ve çok hoş olduğunu sözlerine eklemişti. ‘Cennet’ te iken, oranın çevresinin bir sınırla çevrilmiş olduğunu, bundan dolayı içerisini net olarak göremediğini, fakat bu sınırın dış kısmında, daha önce ölmüş olan yakınlarını gördüğünü belirtmiştir. Bunlardan ayrı olarak, gördükleri arasında, doğmak üzere sırasını bekleyen iki hanımın bulunduğunu, bundan sonra iki varlığın daha yanına gelerek dünyaya dönmek isteyip istemediğini kendisine sorduklarını, o da istemediğini, fakat tünelde yanına gelen ‘Elisabeth’ adlı varlığın kendisine annesini görmek isteyip istemediğini sorduğunda, “Evet.” diye yanıtladığını ve hemen sonra da kendisini hastanedeki bedeninde bulduğunu sözlerine eklemiştir.
Dr. Morse, bu ve benzeri öteki vak’alarla ilgili raporunu 1983 yılında ‘American Journal of Diseases in Children’ adlı tıp dergisinde yayımlamıştı. Araştırmacı, öteki çocuklara ait Ölüme Yakın Deneyimlerde de ‘tünel’, ‘öte alem’, ‘ışıklı yardımsever varlıklar’, ‘cennet’ gibi ortak elemanların bulunduğuna dikkatleri çekmiştir. Aynı elemanlar, Raymond MOODY’nin etüdleriyle ortaya çıkan, yetişkinlerle ilgili Ölüme Yakın Deneyimlerde de bulunmaktadır. Çocuklarla ilgili Ölüme Yakın Deneyimlerin daha küçük yaşlarda olanlarının örnekleri de bulunmaktadır:
Örneğin, 2.5 yaşındaki Todd adlı çocuk elektrik süpürgesine çarpıldıktan sonra, annesi tarafından bulunmuş; önce uyuduğu sanılmış, fakat renginin maviye çaldığını ve soluk almadığını sonradan farketmiştir. Ambulans 7 dk. sonra gelmiş ve küçük Todd acil servise getirildiği zaman, hala soluk almadığı görüldü. Doktorların yoğun çabalarıyla çocuk yaşama döndürülür. Tamamen düzelmesi birkaç ay aldı. Ama gözlerini açmadan önce, yarım saat kadar kesin olarak ölmüş durumda bulunuyordu.
Todd’un olayı anımsaması tamamen iyileşmesinden sonra, (bir gün oyuncaklarıyla oynarken) olmuştur. Annesi o olayı anımsayıp anımsamadığını sorduğunda, şu yanıtı verdi: “İçinde çok iyi bir adamın bulunduğu bir odaya gitmiştim. Odada adamla birlikte oturduk. Bana, dönmeyi isteyip istemediğini sordu. Ben de, annemin yanına dönmeyi istediğimi söylemiştim.” dedi.
Todd’un annesi olayı yazılı olarak saptamıştı. Ayrıca, tüm bu olup bitenler Raymond MOODY’nin kitabının çıkışından üç yıl önce oluyordu. Başka bir örnek de, dört yaşında havuza düşerek boğulan Mike adlı bir çocukla ilgilidir. Annesi tarafından kurtarılana kadar, bir kaç dakika su altında kalmıştı. Kendine geldikten sonra havuzdan ayrılmak istemediğini belirtmiş, hatta ısrarla; orada yanında küçük ışıkların sürekli olarak yanıp söndüğünü ve uzun bir köprünün bulunduğunu söylemiştir. Bununla da kalmayıp; gördüklerini, Walt Disney diyarındaki ‘kale’ ile karşılaştırmaktan kendini alamamıştır. Altın renkli ışıklarla, göz kamaştırıcı renklerden söz ediyordu. Tüm bunları herkese anlatmaktan çekinmediğine göre, besbelli ki bunlardan korkmuşa benzemiyordu. Çocuğun bu durumu haftalarca sürdü ve annesinin gözlemine göre, bu süre boyunca çocuk oldukça sakin görünmüştür.
http://www.astroset.com/bireysel_gelisim/psi/oyd1.htm sayfasından derlenmiştir.
Konunun Ana Sayfası: “Öteki Tarafa Gidip Gelenler.” Okumak için lütfen TIKLAYIN
Atwater ile ilgili röportajı OKUMAK İÇİN LÜTFEN TIKLAYIN.
Bülent Pakman. Şubat 2010. İzin alınmadan ve aktif link verilmeden alıntılanamaz.
Pakman World 